ΓΙΑΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΗ»

Τό συγκεκριμένο αὐτό ἐπίθετο, πού παράγεται ἀπό τό ὀρθῶς δοκέω (φρονῶ, πιστεύω, ἀσπάζομαι) δείχνει πρωτίστως τήν ὀρθή πίστη, τό ὀρθό φρόνημα, τήν ὀρθή ἄποψη. Ὅλα αὐτά τά συνώνυμα σχετίζονται μέ τό δογματικό μέρος τῆς πίστης, τό ὁποῖο, ἀφοῦ δέχθηκε ἡ Ἐκκλησία ἀπό τόν Κύριο καί τούς Ἀποστόλους, τό διεφύλαξε ἀπαραχάρακτο διαμέσου τῶν αἰώνων, διατηρώντας το σωστά καί σωστά ἑρμηνεύοντάς το καί ὀρθοτομώντας το.

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

Ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἐκφράζοντας στό θέμα αὐτό τήν ἐκκλησιαστική τους συνείδηση, προβαίνουν χωρίς περιστροφές στήν κατηγορηματική ὁμολογία ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τή μία ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πάνω στή γῆ. Ἡ ὁμολογία αὐτή δέν ἀποτελεῖ ἐγωιστική ἀξίωση οὔτε μιά στενόκαρδη ἄποψη περί Ἐκκλησίας,

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (σειρά βίντεο)

 

1. Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΕΝΙΚΑ

Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι τό ἱερό βιβλίο τοῦ χριστιανισμοῦ. Αὐτή μᾶς διηγεῖται ὅλα τά θεμελιώδη γεγονότα τῆς Πίστεώς μας, τά ὁποῖα μποροῦν νά συνοψιστοῦν σέ αὐτά τά τρία: Τήν Δημιουργία τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου στήν ἁμαρτία καί τήν ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό μέ τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Υἱοῦ Του.

H ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΟΛΕΜΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ

 Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

Ἡ παρούσα μελέτη, γραμμένη ὡς Κατήχηση γιά τόν λαό, εἶναι ἀνάπτυγμα τῆς κατόπιν Ἐντολῆς εἰσηγήσεως τήν 17-6-2003 στήν Ἐπιτροπή τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας περί τῆς Ἀρχαιολατρίας, γιατί οἱ λεγόμενοι «ἀρχαιολάτρες» πολεμοῦν σφόδρα τήν Παλαιά Διαθήκη.

Περιφρονεῖται ἡ Παλαιά Διαθήκη

Στίς ἡμέρες μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί Χριστιανοί, γίνεται καί αὐτό τό μεγάλο ἁμάρτημα, πού εἶναι σάν προδοσία πίστεως: Περιφρονεῖται καί ὑβρίζεται ἡ Παλαιά Διαθήκη. Τό ἁμάρτημα δέ αὐτό, τήν ἄρνηση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό εἶπα μεγάλο, ὡς προδοσία πίστεως, γιατί ἡ Παλαιά Διαθήκη περιέχει τήν πρώτη ἀποκάλυψη, πού ἔδωσε ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους· γιατί περιέχει μεγάλες ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας· γιατί μιλάει γιά τήν προετοιμασία τῆς ἀνθρωπότητας γιά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ· γιατί ἡ Παλαιά Διαθήκη, τέλος, εἶναι ἡ βάση τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

Γενικῶς περί τῆς Ἑβραϊκῆς ποιήσεως*

Ἱστορική ἐπισκόπηση καί εἴδη τῆς ἑβραϊκῆς ποιήσεως

Τά καθαρῶς ποιητικά βιβλία τῆς Π.Δ. δέν εἶναι τά πιό παλαιά, οὔτε τά μοναδικά ποιητικά προϊόντα τοῦ ἑβραϊκοῦ πνεύματος. Ἡ ἀρχή τῆς ποιήσεως στούς Ἑβραίους φαίνεται τόσο παλαιά, ὅσο καί ὁ λαός αὐτός, ἐνῶ στήν ἀκμή της εἰσῆλθε ἀπό τούς χρόνους τῆς ἐμφανίσεως τῆς προφητείας καί τῆς βασιλείας, μάλιστα δέ ἀπό τόν Δαυίδ καί τόν Σολομῶντα (1000 π.Χ.).

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ (2)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

2. Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ*

Ἐρχόμεθα τώρα σέ σημαντικό μέρος τῆς μελέτης μας, στήν διδασκαλία τῶν προφητῶν, ἡ ὁποία στρέφεται γενικῶς γύρω ἀπό τρία θέματα: Τόν Θεό, τήν ἱστορία (στήν ὁποία ἐμπλέκεται καί ἡ διδασκαλία περί τοῦ ἀνθρώπου, γιατί αὐτός εἶναι τό ἀντικείμενο τῆς ἱστορίας) καί τόν Μεσσία.

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ (1)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

1. ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ*

Ἡ ἔννοια τῆς λέξεως «προφήτης»

Συνήθως, ὅταν λέγουμε «προφήτης» νοοῦμε ἐκεῖνον πού προλέγει τά μέλλοντα. Ἡ ἑρμηνεία ὅμως αὐτή δέν εἶναι ἀκριβῶς σωστή. Ἡ λέξη «προφήτης» συντίθεται ἀπό τήν πρόθεση «πρό» καί τό ρῆμα «φημί» = λέγω. Ἀλλά ἡ πρόθεση «πρό» ἐδῶ δέν ἔχει τήν ἔννοια τοῦ «πρίν», ἀλλά τοῦ «ἀντί». Ὁμιλῶ ἀντί κάποιου ἄλλου. Οἱ προφῆτες λέγονται ἔτσι γιατί ὁμιλοῦν ἀντί τοῦ Θεοῦ.

ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ (3)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 (Συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

 

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

1. Συγκρίσεις ἐπί τῶν πατριαρχικῶν διηγήσεων

Ἀπό τίς προηγούμενες διηγήσεις περί τῶν Πατριαρχῶν Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακώβ, ὅπως αὐτές παριστάνονται στό βιβλίο τῆς Γενέσεως, παρατηροῦμε ὅτι οἱ διηγήσεις περί τοῦ Ἀβραάμ καί τοῦ Ἰακώβ εἶναι μακρές, ἐνῶ τοῦ Ἰσαάκ εἶναι ὀλιγοστές.

ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ (2)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 (Συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

 

Χρονολόγηση τῆς ἐποχῆς

τῶν Πατριαρχῶν*

Δυστυχῶς οὔτε ἡ ἴδια ἡ Παλαιά Διαθήκη, οὔτε ἄλλες ἐξωβιβλικές μαρτυρίες μᾶς δίνουν τήν δυνατότητα νά χρονολογήσουμε ἀκριβῶς τούς Πατριάρχες. Μέ βάση ὅμως τό 14ο κεφ. τῆς Γενέσεως μέ βεβαιότητα μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἡ ἐμφάνιση τῶν Πατριαρχῶν λαμβάνει χώρα τό πρῶτο ἥμισυ τῆς Β΄ χιλιετηρίδος π.Χ.

ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ (1)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

Δυσκολίες

1. Γιά νά σπουδάσουμε τήν Παλαιά Διαθήκη θά ἀρχίσουμε ἀπό τούς Πατριάρχες τοῦ Ἰσραήλ μέ τούς ὁποίους καί ἀρχίζει ἡ Ἰσραηλιτική ἱστορία. Σάν μόνη ὅμως πηγή γιά τήν μελέτη μας αὐτή ἔχουμε τίς διηγήσεις τῆς Γενέσεως, τοῦ πρώτου αὐτοῦ βιβλίου τῆς Πεντατεύχου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Καί λέγουμε ὅτι σάν μόνη πηγή ἔχουμε τίς διηγήσεις αὐτές, γιατί σπάνια ἀλλοῦ μιλάει ἡ Παλαιά Διαθήκη γιά τούς Πατριάρχες, ἀλλά καί ὅπου μιλάει γι᾿ αὐτούς δέν μᾶς λέγει τίποτε τό περισσότερο ἀπό ὅσα μᾶς λέγει ἡ Γένεση. Ἀλλά καί αὐτές οἱ ἀνασκαφές, πού ἔγιναν στήν Παλαιστίνη

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (12)

ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ

Γιά περαιτέρω μελέτη σέ θέματα Εἰσαγωγῆς στήν Παλαιά Διαθήκη μπορεῖ κανείς νά ἀνατρέξει στά ἑξῆς βοηθήματα:

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (11)

 Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ [36]

Ἀπόκρυφα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ἐκεῖνα τά βιβλία πού ἐγράφησαν ἀπό Ἰουδαίους ἤ χριστιανούς συγγραφεῖς κατά τόν 2ο π.Χ. μέχρι τόν 5ο μ.Χ. αἰ. Οἱ Διαμαρτυρόμενοι συγκαταλέγουν στά Ἀπόκρυφα καί τά «Δευτεροκανονικά» ἤ «Ἀναγινωσκόμενα» βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τά ὁποῖα ἐμεῖς συγκαταλέγουμε μεταξύ τῶν κανονικῶν Γραφῶν. Κατά τό περιεχόμενό τους τά Ἀπόκρυφα βιβλία διαιροῦνται σέ ἀφηγηματικά, ποιητικά ἤ διδακτικά καί ἀποκαλυπτικά βιβλία.

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (10)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ [33]

1. Ταργκουμείμ

Μετά τήν βαβυλώνιο αἰχμαλωσία ὁ Ἰουδαϊκός λαός εὑρέθη μεταξύ λαῶν πού ὁμιλοῦσαν τήν ἀραμαϊκή γλώσσα καί ἔτσι σιγά-σιγά ἐλησμόνησε τήν μητρική του ἑβραϊκή. Γι᾿ αὐτό στήν Συναγωγή δέν κατανοοῦσε τίς ἀναγινωσκόμενες στήν ἑβραϊκή γλώσσα βιβλικές περικοπές καί ἔτσι ὑπῆρξε ἀνάγκη νά μεταφραστοῦν αὐτές στήν ἀραμαϊκή. Οἱ μεταφράσεις αὐτές τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀπό τό Ἑβραϊκό κείμενο στήν ἀραμαϊκή λέγονται «Ταρκουμείμ».

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (9)

 Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΕΜΑΣ

Ἡ γλώσσα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης

Οἱ γλῶσσες στίς ὁποῖες ἐγράφησαν τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ἡ ἑβραϊκή, ἡ ἀραμαϊκή καί ἡ ἑλληνική γλώσσα.

῾Η Ἑβραϊκή εἶναι ἡ γλώσσα στήν ὁποία ἐγράφη τό μεγαλύτερο μέρος τῶν βιβλίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Πρόκειται γιά τήν ἀρχαία ἤ βιβλική ἑβραϊκή, ἡ ὁποία ἀσφαλῶς εἶναι διαφορετική ἀπό τήν μετέπειτα ἀραμαϊκή γλώσσα, πού ἐπεκράτησε στήν Παλαιστίνη ἀπό τόν 6ο αἰώνα καί ἑξῆς (τήν μετα-βιβλική, ὅπως τήν λέγουμε), καί ἡ ἀρχαία αὐτή ἑβραϊκή πάλι εἶναι διάφορη καί ἀπό τήν ὁμιλουμένη σήμερα στό κράτος τοῦ Ἰσραήλ γλώσσα, τήν καλουμένη Νεοεβραϊκή. Ἡ γλώσσα αὐτή ἀνήκει στόν βορειοδυτικό κλάδο καί συγκεκριμένα

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (8)

 Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ [24]

Ἡ Παλαιά Διαθήκη δέν εἶναι ἀσφαλῶς ὅλη ἡ λογοτεχνία τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ, ἀλλά εἶναι ἐκεῖνα μόνο τά ἱερά του βιβλία, πού θεωροῦνται ὅτι περιέχουν τόν γνήσιο λόγο τοῦ Θεοῦ τόν ἀποκαλυφθέντα στούς προφῆτες καί τούς δικαίους ἀνθρώπους της. Γι᾿ αὐτό καί τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης λέγονται «Κανονικά». Ἡ λέξη «κανών» ἐσήμαινε ἀπό παλαιά τήν εὐθεῖα ράβδο καί μεταφορικά ἡ λέξη σημαίνει τό μέτρο, τό κριτήριο τοῦ πρέποντος (βλ. Γαλ. 6,16. Φιλ. 3,16). Ἀπό τόν 4ο αἰ.

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (7)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

Δ΄ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (Τά προφητικά βιβλία)(Ἑβρ. «Νεβι᾿ίμ» = «Προφῆτες»)

Τό βιβλίο ΗΣΑΪΑΣ (Ἑβρ. «Γιεσα῾γιάχου») χωρίζεται σέ δύο μέρη: Τό πρῶτο μέρος (κεφ. 1-39) εἶναι ἀπειλητικό καί ὁ προφήτης ἐλέγχει σ᾿ αὐτό τόν ἰουδαϊκό λαό γιά τήν ἀποστασία του ἀπό τόν Θεό καί τοῦ προφητεύει γιά τήν ἀνταρσία του αὐτή τήν καταστροφή τοῦ ἔθνους του καί τήν αἰχμαλωσία του σέ ξένη γῆ· τόν προτρέπει ὅμως γιά τήν σωτηρία του νά μετανοήσει καί νά ἔχει πίστη στόν «ἅγιο» Θεό, δηλαδή τόν «Παντοκράτορα» Κύριο, γιατί αὐτή τήν ἔννοια ἔχει ἡ λέξη «ἅγιος» στόν Ἠσαΐα. Τό δεύτερο μέρος τοῦ βιβλίου

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (6)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

Γ΄ ΨΑΛΜΟΙ καί ΣΟΦΙΑ (Ποιητικά [Στιχήρη]
καί Σοφιολογικά ἤ Διδακτικά βιβλία)

Στά βιβλία αὐτά ἀνήκουν οἱ Ψαλμοί καί τά βιβλία Ἰώβ, Παροιμίαι, Ἐκκλησιαστής, Ἆσμα Ἀσμάτων, ὅπως καί τά δευτεροκανονικά: Σοφία Σολομῶντος ἤ ἁπλῶς «Σοφία» καί Σοφία Σειράχ (οἱ Δυτικοί ὀνομάζουν ἀπό παλαιά τό βιβλίο «Ecclesiasticus»).

Τό βιβλίο ΨΑΛΜΟΙ ἤ Ψαλτήριο (Ἑβρ. «σέφερ τεχιλίμ», δηλαδή «βιβλίο ὕμνων») ἀποτελεῖται ἀπό 150 ψαλμούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι συγκροτημένοι ἀπό παλαιά σέ πέντε βιβλία (1-40· 41-71· 72-88· 89-105· 106-150), κάθε δέ βιβλίο τελειώνει μέ τήν δοξολογία «Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός Ἰσραήλ ἀπό τοῦ αἰῶνος καί εἰς τόν αἰῶνα. Γένοιτο»). Στούς Ψαλμούς ἐκφράζεται

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (5)

 Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

Β΄ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τά ἱστορικά βιβλία)

Μετά τόν Νόμο (τήν Πεντάτευχο) ἀκολουθοῦν τά ἱστορικά λεγόμενα βιβλία. Ἄς σημειώσουμε ὅμως ὅτι καί ἡ Πεντάτευχος εἶναι ἱστορία. Τά βιβλία αὐτά καλύπτουν τήν ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ ἀπό τήν ἐγκατάστασή του στήν Χαναάν μέχρι τόν 1ο αἰ. π.Χ. Κατά τόν Ἰουδαϊκό Κανόνα τά βιβλία αὐτά εἶναι τά ἑξῆς: Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, Κριταί, Ρούθ, Α΄ καί Β΄ Σαμουήλ, Α΄ καί Β΄ Βασιλέων, Α΄καί Β΄ Χρονικῶν, Ἔσδρας, Νεεμίας καί Ἐσθήρ. Οἱ Χριστιανοί προσέθεσαν σ᾿ αὐτά καί τά δευτεροκανονικά λεγόμενα βιβλία Ἔσδρας Α΄, Τωβίτ, Ἰουδίθ καί τέλος τά βιβλία Α΄, Β΄ καί Γ΄ Μακκαβαίων. Στήν Μετάφραση τῶν Ο΄ (Ἑβδομήκοντα) πού χρησιμοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία μας

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ιερεμίου

Ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στόν Ἰορδάνη ποταμό εἶναι μία μεγάλη Δεσποτική ἑορτή. Καί τό ὅτι εἶναι μεγάλη φαίνεται ἀπό τήν τριπλῆ της ὀνομασία. Λέγεται Θεοφάνια, Ἐπιφάνια καί Φῶτα. Ἱστορικά εἶναι ἡ δεύτερη ἑορτή μετά τό Πάσχα, γιατί ἀρχικά ἦταν ἑνωμένη μέ τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.

Ὁ ὀρθόδοξος λαός τιμᾶ τίς Δεσποτικές καί Θεομητορικές ἑορτές καί φαίνεται αὐτό ἀπό τήν προσέλευσή του στούς Ναούς κατά τίς ἑορτές αὐτές. Θά παρακαλέσω, ἀδελφοί χριστιανοί, νά δώσετε προσοχή σέ ὀλίγα ἁπλᾶ πού θά πῶ σχετικά μέ τήν ἑορτή:

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (4)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 

 Α΄ Ο ΝΟΜΟΣ (Ἡ Πεντάτευχος)

Τό πρῶτο αὐτό μέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐκθέτει τήν ἱστορία τῆς θείας ἀποκαλύψεως ἀπό τήν δημιουργία τοῦ κόσμου μέχρι τόν θάνατο τοῦ Μωυσέως. Ἤδη πρό τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τό μέρος αὐτό ὀνομαζόταν ἀπό τούς Ἰουδαίους «Νόμος», (Ἑβρ.: «Τωρά», Νεεμ. 8,2) λόγω τοῦ σπουδαιοτέρου τμήματος τοῦ περιεχομένου του· ἤ ἀκόμη ὀνομαζόταν «βίβλος Μωυσέως» ἤ ἁπλῶς «Μωυσῆς» (Λουκ. 16,29). Ἀπό τόν β΄ὅμως μ.Χ. αἰώνα ἐπεκράτησε ἀπό τούς χριστιανούς ἡ ὀνομασία «Πεντάτευχος», γιά τά πέντε βιβλία τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τό πρῶτο αὐτό μέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Τά βιβλία αὐτά ἀπό μέν τούς Ἰουδαίους ὀνομάζονται ἀπό τήν ἀρχική λέξη ἤ φράση τους, ἀπό δέ τούς χριστιανούς ὀνομάζονται βάσει τοῦ περιεχομένου τους. Κατά τήν χριστιανική ὀνομασία τά βιβλία αὐτά εἶναι: Γένεσις, Ἔξοδος, Λευιτικόν, Ἀριθμοί καί Δευτερονόμιον. Τά περιγραφόμενα σ᾿ αὐτά τά βιβλία γεγονότα, ἀπό τήν κλήση τοῦ Ἀβραάμ μέχρι τόν θάνατο τοῦ Μωυσῆ, συνέβησαν περίπου κατά τήν δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ. (2000-1200).

Τό κύριο σῶμα τῆς Πεντατεύχου