ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (3)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης συνετέθησαν στήν πορεία μιᾶς μακρᾶς περιόδου, πού ἀρχίζει περί τό 1225 π.Χ., τήν ἐποχή τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο καί τερματίζεται τρέχοντος τοῦ πρώτου χριστιανικοῦ αἰῶνος. Τό πιό παλαιό βιβλίο συνετέθη χίλια χρόνια περίπου πρό Χριστοῦ. Τά πιό πρόσφατα ὅμως βιβλία χρονολογοῦνται στίς ἀρχές τοῦ χριστιανικοῦ αἰῶνος. Ὅλα τά βιβλία, πενήντα περίπου τόν ἀριθμό (σαράντα ἐννέα ἀκριβῶς), ἐμφανίζονται μέ διάφορο λογοτεχνικό ὕφος. Εἶναι ποικίλα βιβλία: Πεζά, ποιητικά, ἱστορικά,

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (2)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου

 

 

Ἐκκλησιαστική αὐθεντία καί ἐπιστημονική
ἔρευνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς [7]

Μαζί μέ ὅσα εἴπαμε παραπάνω, τονίζουμε ὁμοίως ὅτι ἀπαιτεῖται καί ἡ ἐπιστημονική μελέτη καί ἡ κριτική τῶν ἱερῶν κειμένων τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης, δέν ἀπαγορεύει δέ ἡ Ἐκκλησία μας τήν τοιούτου εἴδους ἔρευνα, ἡ ὁποία ἐξ ἄλλου εἶναι ἀναγκαία ἀπό τά πράγματα.

Εἶναι γνωστό ὅτι τά διασωθέντα χειρόγραφα τῆς Βίβλου ἀντεγράφοντο συνεχῶς πρός διάδοσή τους, εἶναι δέ φυσικό ὅτι κατά τήν ἀντιγραφή θά συνέβαιναν ὀπτικά καί ἀκουστικά σφάλματα, ἀλλά καί ἄλλοι ἀντιγραφεῖς θά ἀλλοίωναν ἐπίτηδες τά κείμενα γιά εὐόδωση τῆς πλάνης τους. Ἔτσι ἀποβαίνει ἀναγκαιοτάτη ἡ ἐπιστημονική κριτική μελέτη τοῦ κειμένου

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (1)

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου

 Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Ὅταν λέγουμε Ἁγία Γραφή ἤ Βίβλο ἐννοοῦμε τό σύνολο τῶν θεοπνεύστων ἱερῶν κειμένων, τά ὁποῖα περιέχουν τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ σέ ᾿μᾶς, τά ὁποῖα  ἐκθέτουν τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία μας καί μᾶς παρέχουν τόν τρόπο καί τήν μέθοδο γιά νά οἰκειοποιηθοῦμε τήν σωτηρία μας αὐτή. Ἡ συλλογή τῶν κειμένων αὐτῶν συνετέθη σέ πορεία δέκα πέντε αἰώνων, προφορικῶν παραδόσεων στήν ἀρχή καί γραπτῶν ἔπειτα, ἀπό δεκάδες ἱερούς συγγραφεῖς, γνωστούς ἤ ἀγνώστους.

Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι τό βιβλίο πού πολεμήθηκε περισσότερο ἀπό ὅλα τά βιβλία, ἀλλά εἶναι καί τό βιβλίο πού ἀγαπήθηκε καί ἐπέδρασε στήν ζωή καί τόν πολιτισμό τῶν ἀνθρώπων ἀσυγκρίτως περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἄλλα βιβλία

H ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΙΛΟΥΑΝΟ

Ὁ Θεός δέν εἶναι κομμάτι τῆς ὑλικῆς δημιουργίας γιά νά μπορέσουμε νά τόν ἀνακαλύψουμε διά τῆς ἐπιστήμης. Ἡ οὐσία Του εἶναι κάτι τελείως ἀκατανόητο γιά τόν ἄνθρωπο, ἔξω καί πάνω ἀπό κάθε τί ἄλλο. Ὁ μόνος τρόπος γιά νά Τόν γνωρίσουμε είναι

ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Παλαιοί καί σύγχρονοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας λένε ὅτι ὑπάρχουν δύο τρόποι γνώσεως τοῦ κόσμου: Ὁ συνηθισμένος τρόπος, ὅταν ἡ γνωστική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου στρέφεται πρός τόν ἔξω κόσμο, μέ τήν ἀναρίθμητη πολυμορφία τῶν φαινομένων του, καί γνωρίζει ὅ,τι ὑπάρχει γύρω του – αὐτήν τήν ὁδό ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστημονική γνώση – καί ὁ ἄλλος τρόπος, τόν ὁποῖο ἀκολούθησαν οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, τῆς στροφῆς τοῦ νοῦ πρός τόν ἑαυτό του καί πρός τόν Θεό, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος βλέπει ὅλο τόν κόσμο, μένοντας ἐν τῷ Θεῷ.

Ὁ μακαριστός Γέροντας Σωφρόνιος (Σαχάρωφ) μᾶς λέει σχετικά μέ τό θέμα αὐτό:

Ο AΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΓΝΩΣΗ

«Οὐδέν τῆς (ἀληθοῦς) γνώσεώς ἐστι τιμιώτερον»

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

Τίποτε δέν εἶναι πιό πολύτιμο ἀπό τήν γνώση, ἡ ὁποία εἶναι τό φῶς τῆς λογικῆς ψυχῆς. Ἀντίθετα ἡ ἄγνοια εἶναι σκοτάδι καί κάνει τόν λογικό ἄνθρωπο χειρότερο καί ἀπό τά ἄλογα ζῶα. Καί ὡς «γνώση» βεβαίως δέν μπορεῖ νά ἐννοεῖ κανείς τίποτε ἄλλο ἀπό τήν πραγματική γνώση τῶν ὄντων. Γιατί ἡ ψευδής γνώση εἶναι ἄγνοια μᾶλλον, παρά γνώση καί παρουσιάζει ὡς πραγματικό κάτι τό ὁποῖο εἶναι ἀνύπαρκτο.

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει νοῦ δεκτικό τῆς γνώσεως. Ἀλλά δέν ἔχει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τήν γνώση καί χρειάζεται