Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ 1

1. Τό βιβλίο τοῦ προφήτη Ἰωήλ παίρνει ἀφορμή ἀπό τήν ἐμφάνιση τῆς ἀκρίδας στήν Παλαιστίνη καί περιγράφει τήν καταστροφή πού ἐπέφερε ἡ ἐπιδρομή αὐτή στά ἀμπέλια, στίς συκιές, στά ἐλαιόδεντρα, στά σιτηρά καί σ᾽ ὅλη τήν βλάστηση, ὥστε νά περιέλθουν σέ δυσχερῆ θέση οἱ ἀμπελουργοί, οἱ γεωργοί καί γενικά ὅλοι οἱ ἄνθρωποι (1,2-12). Μετά ἀπό αὐτή τήν περιγραφή τῆς ἐπιδρομῆς τῶν ἀκρίδων καί τῆς καταστροφῆς πού ἐπέφεραν αὐτές, ὁ προφήτης προτρέπει τούς ἱερεῖς νά καλέσουν τόν λαό καί νά κηρύξουν ἱερή νηστεία καί θρῆνο, ὁ ὁποῖος καί πραγματικά ἀκολουθεῖ περιγράφοντας μέ ζωηρά χρώματα τήν συμβᾶσα συμφορά (1,13-20).

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΧΑΙΑΣ 4

(συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

 

Ἡ οὐσία τῆς θρησκείας (6,1-8)

Ἡ περικοπή αὐτή εἶναι ἡ ὡραιότερη ὅλης τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὁ προφήτης Μιχαίας παρουσιάζει τόν Θεό νά ἔρχεται σέ δίκη μέ τόν Ἰσραήλ, καλεῖ δέ τά ὄρη καί τά θεμέλια τῆς γῆς, ὡς μάρτυρες στήν δίκη αὐτή (στίχ. 1.2). Καλοῦνται αὐτά ὡς μάρτυρες, γιατί, ὡς παλαιά πού εἶναι, ἔχουν δεῖ ὅλες τίς θαυμαστές πράξεις τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἰσραήλ, ἀλλά εἶδαν καί τήν ἀχαριστία τοῦ Ἰσραήλ πρός τόν Θεό καί μποροῦν λοιπόν νά μαρτυρήσουν καί γιά τά δύο. Ὅταν ἡ σκηνή εἶναι ἕτοιμη λαμβάνει ἀρχικά τόν λόγο ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος ἀντί νά